Przejdź do zawartości

S-Bahn w Berlinie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
S-Bahn w Berlinie
szybka kolej miejska
Logotyp
ilustracja
Państwo

 Niemcy

Lokalizacja

Berlin

Operator

S-Bahn Berlin GmbH

Liczba linii

16

Lata funkcjonowania

od 1924

Dzienna
liczba pasażerów

1,3 mln

Infrastruktura
Schemat sieci
Schemat sieci berlińskiej S-Bahn
Długość sieci

331,5 km

Rozstaw szyn

1435 mm

Napięcie zasilania

750 V DC

Liczba stacji

166

Strona internetowa
Skład berlińskiej S-Bahn typu 481
Tablica informacyjna na berlińskiej stacji S-Bahn Unter den Linden (obecna nazwa stacji: Berlin Brandenburger Tor)

S-Bahn w Berlinieszybka kolej miejska, najstarsza w Niemczech i pierwowzór klasycznej SKM na całym świecie. Linie S-Bahn obsługiwane są przez S-Bahn Berlin GmbH, spółkę-córkę Deutsche Bahn. Obecnie w Berlinie kursuje 15 linii S-Bahn, większość z nich sięga poza granice miasta. Wraz z liniami U-Bahn tworzą kręgosłup transportu zbiorowego w aglomeracji Berlina, zintegrowanego w Verkehrsverbund Berlin-Brandenburg.

Nazwa S-Bahn wywodzi się z określenia Stadt-Schnell-Bahn (szybka kolej miejska).

Linie S-Bahn rozmieszczone są w trzech grupach:

  • linie wschód-zachód, przebiegające na centralnym odcinku przez kolej wiaduktową (Stadtbahn)
  • linie północ-południe, na centralnym odcinku w tunelu (Nord-Süd S-Bahn)
  • linie okólne (die Ringbahn)

Linia Ringbahn na mapie przypomina kształtem głowę psa, dlatego kolokwialnie berlińczycy nazywają ją, jak również centralny obszar przez nią otoczony właśnie Psim łbem (niem. Hundekopf).

Linia Przebieg trasy Liczba stacji Szlaki kolejowe
S1 WannseeOranienburg 35 Wannseebahn, Nord-Süd-Tunnel, Preußische Nordbahn
S2 BlankenfeldeBernau 28 Dresdener Bahn, Nord-Süd-Tunnel, Stettiner Bahn
S25 Teltow StadtHennigsdorf 27 Anhalter Bahn, Nord-Süd-Tunnel, Kremmener Bahn
S3 SpandauErkner 30 Schlesische Bahn
S41 GesundbrunnenSüdkreuz – Gesundbrunnen 28 Berliner Ringbahn (zgodnie z ruchem wskazówek zegara)
S42 GesundbrunnenSüdkreuz – Gesundbrunnen 28 Berliner Ringbahn (przeciwnie do ruchu wskazówek zegara)
S45 SüdkreuzPort lotniczy Berlin-Brandenburg 12 Außenring, Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn
S46 WestendKönigs Wusterhausen 23 Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn
S47 Berlin HermannstraßeSpindlersfeld 7 Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn
S5 WestkreuzStrausberg Nord 30 Berliner Stadtbahn, Preußische Ostbahn
S7 Potsdam HauptbahnhofAhrensfelde 29 Wetzlarer Bahn, Berliner Stadtbahn, Wriezener Bahn
S75 Warschauer StraßeWartenberg 27 Olympiabahn, Berliner Stadtbahn, Außenring
S8 BirkenwerderZeuthen 24 Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn, Stettiner Bahn
S85 WaidmannslustBerlin-Grünau 20 Görlitzer Bahn, Berliner Ringbahn, Stettiner Bahn
S9 SpandauPort lotniczy Berlin-Brandenburg 28 zewnętrzny pierścień towarowy, Görlitzer Bahn, Berliner Stadtbahn, Olympiabahn

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Historia S-Bahn rozpoczęła się wraz z uruchomieniem pociągów lokalnych na średnicowej linii estakadowej (Stadtbahn – dosłownie „kolej miejska” lub „linia przez miasto”) w 1882 r. Następnie rozwinęły się również koleje podmiejskie (Vorortbahn) i okrężna (Ringbahn). Od 1924 r. zaczęto elektryfikację tych kolei, zaś 1 grudnia 1930 połączono je w system S-Bahn. Jeszcze kilkadziesiąt lat po II wojnie światowej część linii obsługiwana była przez pociągi elektryczne, część zaś przez parowe. Zasięg sieci S-Bahn był wówczas większy niż obecnie (pociągi dojeżdżały m.in. do Falkensee, Rangsdorf, Velten). Większość linii niezelektryfikowanych do lat sześćdziesiątych w późniejszym okresie została wyłączona z sieci S-Bahn i przejęta przez koleje regionalne.

W czasie ponad 80 lat eksploatacji elektrycznych kolei miejskich w Berlinie zdarzyło się kilka wypadków (pożary, wykolejenia), w których nikt nie zginął.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]